Henriette Blom-Gans, de vrouw van Willem Blom, die in 1939 naar New York is gegaan met de jongste vijf kinderen schrijft een emotionele eerste brief naar haar zuster Malie, die net uit de onderduik terug is.

Brooklyn Juli 4, '45

Lieve Malie, Louis, Ali, Riek en verloofde

Hoe gelukkig ik me voel, dat dit opschrift weer kan schrijven, na zoo'n lange tijd van onzekerheid, is niet te beschrijven! Dus Goddank, jullie zijn onder de weinigen van de onzen die niet door de Hitlers vermoord zijn! 

We hadden de Eibergse kinderen een telegram met gelukwenschen met hun redding gestuurd, nadat we van Liebman (Leo), die met de bevrijding van ons vaderland heeft geholpen ons berichtte dat 5 kinderen van (mijn oudste zuster) Betje, die ondertussen gestorven was, gered waren. 

We stuurden een telegram met betaald antwoord, waarin we vroegen of er nog meer van onze familie safe waren & kregen een paar dagen geleden antwoord, met het bericht dat jullie gzd ook gered zijn en een dochtertje van Jo! 

Geve God, dat onder de geredden, die naar Polen zijn gebracht, ook nog velen van onze familie zijn. Ik heb altijd gedroomd dat jullie bij den kaasboer, waar ik eens met onze beste Louis & Malie geweest ben, midden in de polders verborgen waren! Is mijn droom bewaarheid?