In 1943 wordt tevergeefs geprobeerd de familie Pinto-Hamel op de lijst voor Barneveld te krijgen. Dominee Snijders, luthers predikant in Arnhem, reisde speciaal naar Den Haag om voor de familie te pleiten. Ook de commissaris van de provincie Gelderland schreef een aanbevelingsbrief voor dit gezin, die samen met een aanbevelingsbrief van de burgemeester van Arnhem naar de secretaris-generaal van Binnenlandse Zaken werd verstuurd. Alle pogingen waren tevergeefs.
Het gezin kreeg bevel naar kamp Vught te vertrekken. De ouders werden na een maand via Westerbork naar Sobibor gedeporteerd. De kinderen werkten nog enige tijd in het Philipskommando in Vught, maar kwamen later alsnog in Auschwitz terecht.
Meer over het gezin Pinto-Hamel is te lezen in onderstaand boek.
Margo Klijn, De stille slag: Joodse Arnhemmers, 1933-1945 (Westervoort 2003) 25, 26, 37, 47, 62, 63, 162, 180, 198.
Addition