Verhaal

Het verhaal van Israel

Uit het boek ; Blijvers en Voorbijgangers
Joden in Delft 1850 - 1960

Op pagina 183 staat het volgende geschreven over Israel ;

In Delft was sedert vele eeuwen een psychiatrische inrichting gevestigd, het St. Joris Gasthuis. Daar verbleven patienten uit de gehele regio, onder wie natuurlijk ook Joden. Dat werden er in de jaren twintig, na de oprichting van de joodse psychiatrische kliniek 'Het Apeldoornse Bosch ' wel wat minder maar toch werd er bij het uitbreken van de oorlog een aantal Joodse patienten in Delft verpleegd. De directie van het ziekenhuis heeft geprobeerd deze patienten voor deportatie te behoeden, hetgeen door verraad aan de Duitsers niet is gelukt. Op 7 december 1942 moest de directie een opgave doen van joodse patienten. Op 4 maart 1943, s'morgens om zeven uur, kwamen twee Nederlandse rechercheurs, Willemse en Serne, in opdracht van de Sicherheitspolizei Israel Chil Morowicz halen.
Morowicz had de Poolse nationaliteit en verbleef sinds begin oktober 1942 in het St. Joris met verschijnselen van ernstige depressie.
Alhoewel het strijdig was met de Nederlandse wet patienten uit een inrichting te halen moest Morowicz toch mee. De inrichting gaf hem nog wat te eten mee. Hij werd vanaf het politiebureau door de twee rechercheurs met de tram naar Scheveningen vervoerd. Morowicz ging tegelijk met de andere Delftenaren naar Westerbork.
Hij vroeg vandaar uit aan de directie om een verklaring dat hij werkzaam was geweest als schoenmaker. Immers, als hij een vak beheerste had hij de hoop dat hem nog een baantje in het kamp zou kunnen bezorgen en daarmee uitstel van deportatie naar Polen.
Die verklaring werd hem opgestuurd op 7 maart 1943, maar heeft Morowicz niet meer kunnen helpen. Op 10 maart gooide hij een kaartje uit de trein van Westenbork naar Polen om de geneesheer- directeur van het St. Joris Gasthuis te bedanken voor de hulp.
Op 13 maart 1943 kwamen Morowicz, zijn vrouw en twee dochtertjes om in Sobibor.

Het volgende stond op de briefkaart:

Geneesheer Directeur.
Ik zit nu met mijn familie in de trein en heb nog de gelegenheid over u een paar woorden te schrijven. Ik dank u voor de hulp . Ik kan dat nooit vergeten wat u voor ons gedaan hebt. God zegen U !
Hoogachtend
I Morowicz