De joodse huisarts Andries Bloch woonde met zijn gezin op het adres Sarphatistraat 88-huis in Amsterdam. Hier had hij ook zijn praktijk. Voor het gezin gedeporteerd werd heeft de arts tal van foto's, brieven, tekeningen, documenten, zijn patiëntenadministratie, een schilderij en enkele voorwerpen weten te verstoppen achter een schouw in zijn woning.
Na meer dan 65 jaar werd het archief door de huidige bewoners achter de schouw teruggevonden. In 2010 schonken zij de verzameling aan het Joods Historisch Museum.
Verhaal
Archief familie Bloch gevonden
Kennelijk in grote haast had Andries Bloch zijn persoonlijke bezittingen in 1943 voor zijn vertrek naar Westerbork achter de schouw verstopt. Meer dan zestig jaar zouden ze daar onopgemerkt blijven liggen. Nu ze aan het begin van de eenentwintigste eeuw weer zijn opgedoken, getuigen ze op ontroerende wijze van het leven en het werk van deze joodse arts en zijn gezin.
De bijzondere collectie omvat onder meer het geschilderde portret van Sientje Bloch (1901-1945), de echtgenote van Andries Bloch.
Ook de brieven die zij in de zomer van 1922 aan haar toekomstige man Andries (Dré) Bloch stuurde zijn bewaard gebleven. Op 23 maart 1923 zijn Dré en Sientje in Scheveningen met elkaar getrouwd. Van deze gebeurtenis is niet alleen de uitnodiging bewaard gebleven, maar ook een speciaal voor die gelegenheid gedrukte "Huwelijks-Courant".
Uit het huwelijk zijn twee kinderen geboren: Klaartje Elisabeth (Liesje) (1926) en Meijer Hans (Hans) (1932). Van deze kinderen zijn tekeningen, Sinterklaasgedichten, schoolschriftjes en brieven gevonden.
Met het terugvinden van dit archief kan het leven van deze vier willekeurige slachtoffers van de Sjoa worden gereconstrueerd en krijgen zij, meer dan vijfenzestig jaar na hun dood, weer een gezicht en een verhaal.
Het Joods Historisch Museum presenteert de bijzondere verzameling in de wisselvitrine van 2 augustus tot 24 oktober 2010.
Media bestand
