De families van mijn ouders waren in de jaren '30 in Betondorp komen wonen en waren lid van de Algemene Woningbouw. Zij zijn daar in 1942 getrouwd en vanwege de schaarste van woningen bij een van mijn grootmoeders in moeten trekken.
Na de jodenrazzia's kreeg mijn moeder, die bij een banketbakker in dienst was, van een NSB-er (die in Duivendrecht woonde) een voorstel om een leegstaande woning in de Veeteeltstraat te bezoeken. Tijdens het bezoek verbaasde het mij ouders dat die woning helemaal niet leeg stond, waarop de NSB-er antwoordde dat "die daar gewoond hadden, nooit meer terug zouden komen" en dat hij voor het leeghalen van de woning zou zorgen. Ik geloof, zonder er zeker van te zijn, dat er ook nog een piano stond.
In het begin van de jaren '50, hadden mijn ouders de slaapkamer van de eerste verdieping in een eetkamer verandert en de klerenkast doorgebroken naar de keuken. Onder de planken van die kast kwamen er foldertjes uit de jaren 30 te voorschijn met een foto van Max Nabarro, die, geloof ik, een operazanger of iets dergelijks was.
Verhaal
betondorp
veeteeltstraat 103b
Ik ben hier in 1944 geboren. Mijn ouders hebben mij het een en ander van de oorlogstijd in Betondorp verteld, namelijk hoe zij in 1942/43 aan ons huis waren gekomen en hoe wij later bij toeval een souvenir van de Nabarro familie vonden