Liesje z.l. was mijn buurmeisje in de Vrolikstraat. Zij was verliefd en verloofd met mijn ´tijdelijke` buurjongen Japie Wijman z.l. Hij zat ondergedoken op de zolder bij de familie de Vries omdat hij niet naar Duitsland wilde voor de arbeidsinzet.
Japie was 18 jaar toen ik geboren werd en was mijn ´grote vriendje`. Ik was heel erg jaloers als hij zoende met Liesje en begreep daar niets van als het kleine meisje dat ik toen was.
Voor de Duitse inval namen zij mij regelmatig mee om bijvoorbeeld een ijsje te eten bij de Italiaan op de Beukenweg.
Ook zijn we in december 1940 met ons drieën naar Circus Strassburger in Carré geweest. Dat was een cadeautje voor mijn vierde verjaardag.
Hij verfde Liesjes benen bruin en trok langs een liniaal een lange streep in het midden aan de achterkant van haar benen, als of zij zijde kousen droeg.
Dat deden de jonge vrouwen in die tijd.
Dát wilde ik ook wel! ` Als je groter bent`, zei Liesje z.l. dan altijd. Zover is het dus nooit gekomen.
Toen Hollandia Kattenburg werd leeg gehaald door de moffen en Liesje, die daar werkte, op transport gesteld werd, zag Japie z.l. het niet meer zitten. Hij ging zich alsnog melden voor de arbeidsinzet. Zij hadden trouwplannen gehad en waren in ondertrouw gegaan.
.
Na de oorlog vertelde Japie z.l. mij dat de trouwerij niet was doorgegaan omdat Joden niet meer met niet-Joden mochten trouwen. tot aan zijn dood enige jaren geleden droeg hij haar foto in zijn portefeuille bij zich. Hij is nooit over het verlies van Liesje en haar familie z.l.heen gekomen. Mijn kinderen heeft hij zelfs over haar verteld!
In 1946 is Japie mijn stiefvader geworden.
Hun aandenken zij tot zegen.
Channa Walvisch
Amstelveen, 10 januari 2012