Vanuit de Hollandsche Schouwburg schreef Bertha Frank-Dünner op 4 februari 1943 de volgende brief:
Aan alle leden en oud-leden van het synagogaal ressort, Noord-Holland.
Op een zeer ernstig ogenblik in mijn leven wil ik nog enige woorden tot U richten en U vertrouwen voor de toekomst inspreken.
Ik doe dit, omdat ik weet, dat ik het namens mijn man doe, die met zoveel liefde en echt Joodse toewijding zijn taak begonnen is. Hoe hij zijn taak heeft opgevat, behoef ik U niet meer te vertellen. Van alle leden van zijn gemeente heeft hij als een vader gehouden en indien er dingen geweest zijn, die in Uw ogen misschien iets anders gedaan hadden kunnen worden, bedenk er dan bij, dat de menselijke kracht niet oneindig is.
Als U zijn nagedachtenis nog wilt eren, behoudt dan de moed, door te leven als waardige Joden en bedenkt steeds, ook in de moeilijkste omstandigheden, dat de Hoeder van Israël niet slaapt en niet sluimert.
w.g. B. Frank-Dünner
(Bron: Le-ezrath Ha-am - Het volk ter hulpe: het eerste Joodse blad in 1945: Eindhoven-Amsterdam, heruitgave Assen 1985)