Lucas IJzerman en Clara Lap hadden twee kinderen, die beiden de oorlog overleefden. Eén van hen woonde niet meer in het ouderlijk huis maar was al getrouwd, met een niet-joodse partner. Dit gezin zorgde voor diverse onderduikadressen in de regio Utrecht voor het nog thuiswonende (maar volwassen) kind. Door de slechte gezondheid van Lucas IJzerman was het niet mogelijk voor hem en zijn vrouw ook onderduikadressen te vinden. Zij hebben enige maanden bij het gezin van Hartog IJzerman, de broer van Lucas, gewoond. Uiteindelijk werden de twee echtparen IJzerman samen gedeporteerd naar Westerbork en van daar naar Sobibor.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Verhaal