Simon de la Bella was een zoon van Aron de la Bella en Cato van Vriesland. Hij huwde in 1914 en had een dochter. In 1917 werd hij chef de bureau bij het Nederlands Verbond van Vakverenigingen. In 1924 werd hij daar penningmeester en secretaris. Tussen 1919 en 1923 vervulde hij bestuursfuncties in de moderne Bond van Handels- en Kantoorbedienden. Hij was plaatsvervangend lid van de Hoge Raad van Arbeid. Tussen 1928 en 1932 was hij voorzitter van het Instituut voor Arbeiders-Ontwikkeling. In 1929 was hij een van de stichters van uitgeverij de Arbeiderspers. Hij werd in 1935 lid van de Eerste kamer voor de SDAP. Hij schreef verschillende boeken met zijn opvattingen over een publiekrechtelijke ordening van het bedrijfsleven.
R. Fuks-Mansfeld (red.), Joden in Nederland in de twintigste eeuw. Een biografisch woordenboek (Utrecht 2007) 17
Simon de la Bella, ondervoorzitter van het Nederlands Verbond van Vakverenigingen (NVV) werd op 20 juli 1940 gearresteerd. Hij had vijf miljoen gulden uit de kas van het NVV op tijd naar Engeland kunnen overhevelen. Bij zijn arrestatie probeerde hij door het innemen van gif zijn leven te beëindigen, maar dit mislukte. Hij werd op 10 juli 1942, op 52-jarige leeftijd, in Dachau om het leven gebracht.
NIOD, Erelijst Verzet en Koopvaardij, database vervaardigd door dhr J.W. de Leeuw
Zie voor meer informatie:
J. Presser, Ondergang. De vervolging en verdelging van het Nederlandse jodendom 1940-1945 Deel I (Den Haag 1965) 24-25.
Zie ook zijn biografie in het Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging in Nederland.
Van dit gezin is ook een JOKOS-dossier (nummer 3863) aanwezig op het Gemeentearchief van Amsterdam. Voor inzage is toestemming nodig van de stichting Joods Maatschappelijk Werk.