Franz Peter (roepnaam Peter) Weyl werd geboren op 29 oktober 1917 in Essen (Duitsland). Hij woonde in Essen aan de Kortumstrasse 55. Op veertienjarige leeftijd ging hij naar Nederland voor training, om het door zijn vader op 4 april 1933 opgerichte bedrijf de Haarlemsche Pyamafabriek “Nobelt” N.V., aan de Leidschevaart 442 in Haarlem, te kunnen leiden. Op zijn 21ste verjaardag werd hij mede-directeur van Nobelt.
Peter Weyl heeft tot 2 mei 1938 ingewoond bij de familie Hamringa aan de Irislaan 31 in Heemstede. Toen de rest van zijn familie, na de Kristallnacht in Duitsland, in Heemstede aan de Heemsteedse Dreef 166 ging wonen, is hij daar naar toe verhuisd. In september 1940 werd de familie Weyl gedwongen te verhuizen naar de Sparrenlaan 1 in Hilversum, in verband met het jodenvrij maken van de kuststreek. Medio juni 1942 werd de familie Weyl opnieuw gedwongen te verhuizen, nu naar Amsterdam in verband met het concentreren van joden in de hoofdstad. Zij zijn toen gaan wonen aan de Parnassusweg nr 18/III hoog.
Vrij snel hierna is Peter Weyl gaan onderduiken. Eerst in Oud Loosdrecht in huis bij koster Jansen van de Hervormde Kerk aan de Oud Loosdrechtsedijk 128. Daarna bij de dochter van de koster in Baarn en aansluitend in Maasniel (bij Roermond). Zijn zuster was ondergedoken in Roermond, aan de Brugstraat 16 bij de familie Dahmen. Om onbekende reden was Peter Weyl daar op bezoek, toen door verraad op 9 juni 1944 de SD/SiPo Maastricht hier een overval uitvoerde. Peter Weyl en zijn zus werden opgepakt en afgevoerd naar de gevangenis in ’s-Hertogenbosch. Van hieruit zijn zij op 30 augustus 1944 aangekomen in Westerbork. Zij werden gehuisvest in strafbarak 67.
Op zondag 3 september 1944 zijn beiden afgevoerd naar Auschwitz-Birkenau, waar zij in de nacht van 5 september aankwamen. Dit was hetzelfde transport waarmee onder andere ook de familie Frank is gedeporteerd. Peter Weyl kreeg hier kampnummer B-9355 in zijn arm getatoeëerd. Na een verblijf in de quarantainebarak werd hij tewerkgesteld in het Kommando Lederfabrik in de Bekleidungswerke, een complex gelegen buiten Auschwitz-Birkenau. Hier kostte hij de Strassenerhöhung Lederfabrik 0,50 Reich Mark per dag.
Met een dodenmars op 18 januari 1945 heeft hij Auschwitz verlaten om via sub-kamp Gleiwitz en concentratiekamp Gross-Rosen op 28 januari 1945 aan te komen in concentratiekamp Dachau. Hier kreeg hij registratienummer 139607. Over zijn verblijf in dit kamp is niet meer bekend dan dat hij daar op 18 maart 1945 is overleden in de ziekenbarak 25, zoals staat genoteerd in het handmatig bijgehouden dodenboek van het kamp.
Toevoeging van een bezoeker van de website