Samuel Henri Englander (roepnaam Sam) was een zoon van Nathan Englander en Lea Rimini. Hij had vier broers en drie zusters. Op 20-jarige leeftijd werd Samuel Henri Englander benoemd tot dirigent van het koor van de Grote Sjoel in Amsterdam. Hij bracht het Joodse Mannenkoor tot internationale faam. Men sprak gewoonlijk over 'het koor van Englander'. Behalve bij sjoeldiensten trad het koor ook bij feestelijke gebeurtenissen op, onder meer bij huwelijksinzegeningen, en gaf hij concerten met voornamelijk religieuze muziek uit Oost-Europa en jiddisje volksmuziek. Samuel Henri Englander dirigeerde ook enkele andere koren, onder meer het grote jeugdkoor van de vereniging Mogein Dowied.
Samuel Henri Englander is in 1921 in Amsterdam getrouwd met Judith Biet. Het echtpaar kreeg drie kinderen.
Van Samuel Henri Englander zijn een reeks afscheidsbrieven bewaard geschreven aan vrienden, koordirecties en koorleden.
Joods Historisch Museum, Documentenverzameling, inv.nr 7644 t/m 7650
S. Bloemgarten en J. van Velzen, Joods Amsterdam in een bewogen tijd, 1980-1940. Een beeldverhaal (Zwolle 1997) 35
M.H. Gans, Memorboek. Platenatlas van het leven der joden in Nederland van de middeleeuwen tot 1940 (6e bijgewerkte druk; Baarn 1988) 747
R. Fuks-Mansfeld (red.), Joden in Nederland in de twintigste eeuw. Een biografisch woordenboek (Utrecht 2007) 83-84
Samuel Henri Englander kwam uit een gezin met acht kinderen. Twee van hen, (een zuster en een broer) hebben de oorlog overleefd. De anderen, t.w. Eliazer, Judith, Esther, Jacques en Louis, zijn tijdens de Sjoa om het leven gebracht. Stadsarchief Amsterdam, gezinskaart Nathan Englander, archiefkaart Samuel Henri.
Deze persoon wordt herdacht op het monument Schaduwkade in Amsterdam. Daar zijn de namen van de 200 joodse bewoners van de Nieuwe Keizersgracht, tussen de Amstel en de Weesperstraat, aangebracht op de kade tegenover hun toenmalige woonhuis.