Ernst Cahn was een zoon van Salomon Cahn en Rosa Katzenstein. Hij huwde in 1914 en had twee kinderen die de oorlog hebben overleefd. Hij woonde met zijn gezin van 1924-1928 in Amsterdam. In 1936 keerde hij terug naar Nederland, naar Huizen,vanwege de jodenvervolging in Duitsland.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Ernst Cahn was samen met zijn compagnon Alfred Kohn eigenaar van de ijssalon Koco in de Van Woustraat in Amsterdam. Op woensdagavond, 19 februari 1941, deed een patrouille van de Duitse Ordnungspolizei een inval in de ijssalon. In de ijssalon stond een knokploeg klaar die een aanval van Duitsgezinde Nederlanders verwachtte. Er is toen vanuit de ijssalon met ammoniakgas gespoten. Ernst Cahn en Alfred Kohn werden gearresteerd en na zware mishandelingen in Amsterdam en in de cellenbarak in de gevangenis van Scheveningen door een Duitse rechtbank veroordeeld. Ernst Cahn kreeg de doodstraf. Hij is op 3 maart 1941 gefusilleerd. Ernst Cahn was de eerste persoon die in Nederland voor een vuurpeloton de dood vond.
B. Braber, Zelfs als wij zullen verliezen. Joden in verzet en illegaliteit in Nederland 1940-1945 (Amsterdam, 1990), 67, 144-145;
L. de Jong, Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog Deel 4. Mei ’40-Maart ’41 (Den Haag 1972), 889, 912;
J. Presser, Ondergang. De vervolging en verdelging van het Nederlandse jodendom 1940-1945 Deel II (Den Haag 1965), 84-85
R. Fuks-Mansfeld (red.), Joden in Nederland in de twintigste eeuw. Een biografisch woordenboek (Utrecht 2007) 39.