Hans Max Ulmann was de helft van een tweeling uit het gezin van Julius Ulmann en Clara Löwenherz, geboren op 19 augustus 1900 in Elberfeld. Hij was na zijn promotie filosofie werkzaam als dramaturg bij de Nordwestdeutsche Rundfunk tot hij in 1933 door de Nazis uit zijn ambt werd gezet. Hij vluchtte in 1935 met zijn gezin vanuit Keulen Sulz naar Nederland. Het gezin vestigde zich eerst in Den Haag en verhuisde in 1939 naar Laren. Hans Max Ulmann heeft in januari 1942 een eind aan zijn leven gemaakt, omdat hij zich nergens welkom voelde, en is begraven op de algemene begraafplaats in Laren. Zijn echtgenote, Rosie Flesseman (1901-1972), en Robert Marcel Ulmann hebben de oorlog overleefd. Zijn tweelingbroer, Willi, is in Duitsland gebleven en met zijn gezin vermoord.
Op verzoek van RM Ulmann (zijn zoon) geplaatst door de redactie