Emanuel Lelijveld werd geboren als tweede zoon in het gezin van de Haagse Barend Lelijveld en Flora Lens. Hij had een oudere broer, Samuel, een jongere broer, Hartog, en twee zusjes, Rebecca en Martha.
Na de lagere school vertrok Emanuel voor korte tijd naar Amsterdam om zich te bekwamen in het kleermakersvak. Hij woonde bij zijn tante Rebecca en haar tweede echtgenoot De Valença in de Blasiusstraat 74. Begin 1935 keerde hij terug naar zijn ouders in Den Haag. Vermoedelijk werkte hij vanaf die tijd als kleermaker en later ʻperserʼ.
Tijdens het razziaweekend van februari 1941 was Emanuel in Amsterdam. Op zaterdag 22 februari 1941 werd hij opgepakt en naar kamp Schoorl gebracht. Op 27 februari werd hij samen met honderden andere bij de razzia opgepakte mannen naar kamp Schoorl, en vervolgens Buchenwald gedeporteerd en op 22 mei verder oostwaarts, naar Mauthausen. De 20-jarige Emanuel werd op 11 augustus 1941 vermoord in de gaskamer van Slot Hartheim. Als ‘officiële’ overlijdensdatum staat in de registers van Mauthausen 3 september 1941 genoteerd.
Van het gezin Lelijveld heeft niemand de oorlog overleefd. Vader Barend, moeder Flora, broer Hartog en de zusjes Rebecca en Martha werden allen in Auschwitz vermoord. Emanuels oudste broer Samuel kwam in februari 1945 om in concentratiekamp Flossenbürg.
Gebaseerd op onderzoek en verhaal van Wally de Land