Meijer Bont was een zoon van Emanuel Bont en Judith Frank. Meijer was "handelsreiziger in tabakken". Hij trouwde in Amsterdam op 14 Mei 1924 met Susanna Bromet, een dochter van Mozes Bromet en Rachel Kosman. Hun zoon Emmanuel, die kleermaker van beroep werd, was op 17 Maart 1925 in Antwerpen geboren.
Na zijn huwelijk verhuisde Meijer Bont met zijn vrouw naar Antwerpen, waar zij gewoond hebben in de Delinstraat 42, in Berchem in de Maloustraat 3 en in de Lundenstraat 69 in Deurne, waarna Meijer met vrouw en zoon per 10 November 1930 weer in Amsterdam werden ingeschreven. Op 28 Maart 1938 verhuisde het gezin naar de Schalkburgerstraat 31hs.
Meijer Bont werd samen met zijn echtgenote op 23 Maart 1943 in Kamp Westerbork geregistreerd en verbleven beiden in barak 60, totdat zij op 30 Maart werden gedeporteerd naar Sobibor, waar Meijer en Susanna direct bij aankomst op 2 April 1943 werden vermoord.
Zijn zoon Emmanuel werd al op 15 Juli 1942 in Kamp Westerbork geregisteerd waar hij één week verbleef om vervolgens op 21 Juli 1942 naar Auschwitz te worden gedeporteerd. Op 30 September 1942 werd hij daar van het leven beroofd.
Stadsarchief Amsterdam, archiefkaarten van Meijer Bont, Susanna Bromet, Emmanuel Bont; het Antwerps Vreemdelingen Dossier nr. 184411, images 287 en 288; het Gemeentelijk Archief van Berchem nrs. 11846 en 11931 en het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Meijer Bont, Susanna Bromet (geregistreerd als Gromet) en Emmanuel Bont.