Susanna Bromet was een dochter van Mozes Bromet en Rachel Kosman. Zij trouwde op 14 Mei 1924 in Amsterdam met Meijer Bont, een zoon van Emanuel Bont en Judith Frank.
Na haar huwelijk met Meijer Bont, verhuisden zij naar Antwerpen, waar op 17 Maart 1925 hun zoon Emmanuel werd geboren en woonden in de Delinstraat 42. Vervolgens woonden zij nog in de Maloustraat 3 in Berchem en in de Lundenstraat 69 in Deurne maar op 10 November 1930 werd het gezin weer ingeschreven in Amsterdam, waar het op 28 Maart 1938 verhuisde naar de Schalkburgerstraat 38 hs.
Susanna Bromet werd samen met haar man op 23 Maart 1943 in Kamp Westerbork geregistreerd en verbleven in barka 60, totdat zij op 30 Maart werden gedeporteerd naar Sobibor, waar zij beiden direct bij aankomst op 2 April 1943 werden vermoord.
Haar zoon Emmanuel werd al op 15 Juli 1942 in Kamp Westerbork geregisteerd waar hij één week verbleef om vervolgens op 21 Juli 1942 naar Auschwitz te worden gedeporteerd. Op 30 September 1942 werd hij daar van het leven beroofd.
Stadsarchief Amsterdam, archiefkaarten van Meijer Bont, Susanna Bromet, Emmanuel Bont; het Antwerps Vreemdelingen Dossier nr. 184411, images 287 en 288; het Gemeentelijk Archief van Berchem nrs. 11846 en 11931 en het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Meijer Bont, Susanna Bromet, Emmanuel Bont.