Wilhelm Abramczyk, geboren 9 Juli 1864 in Potsdam, trouwde in Berlijn met Gertud Arnheim, die daar geboren was op 22 October 1877. Hij was advocaat en procureur van beroep en werkte bij het Landgericht I (arrondissements rechtbank) in Berlijn en werd in 1903 benoemd tot rechter. In 1901 werd Werner Abernau geboren, maar het is nooit duidelijk geworden of Werner een eigen kind was of een aangenomen zoon.
In 1933 werd Wilhelm Arbramczyk door de discriminerende maatregelen van de nationaal socialisten tegen Joodse juristen, sterk beperkt in zijn werkzaamheden zo niet helemaal verhinderd zijn werk te doen. Zijn vrouw Gertrud vond toen een nieuwe bron van inkomsten: samen met haar buurvrouw Rosa Phiebig dreef zij Pension Phiebig, waar meest oudere joodse alleenstaande mensen, weduwen en weduwnaren logeerden en verzorgd werden.
Op 21September 1942 werd van het echtpaar Abramczyk geëist de zogenaamde “vermogensverklaring” in te vullen, de voorbode van deportatie. Zij werden vervolgens naar het voormalige gemeenschapshuis “Addas Jisroel” in Berlijn overgebracht wat in 1942 als verzamelpunt moest dienen en van daar werden zij op 3 October gedeporteerd naar Theresienstadt.
Op 30 October 1942 pleegde Gertrud Arnheim zelfmoord en Wilhelm Abramzcyk kwam op 19 December 1942 om het leven.
Bron: verkorte versie van de biografie van Wilhelm Abramczyk door Dr.Micaela Haas, zie Stolpersteine in Berlin - http://www.stolpersteine-berlin.de/de/biografie/2405.