Deze certificaten werden uitgegeven door de Jewish Agency in Palestine. Het aantal certificaten dat per jaar uitgegeven mocht worden, werd door de Britse mandaatregering op maximaal 7.500 gesteld.
In 1942 besloten de Duitsers dat een aantal joden zich in Palestina mochten vestigen, in ruil voor het vertrek van een aantal Duitsers uit Palestina. Veel joden vroegen daarop een Palestina-certificaat aan (om daarvoor in aanmerking te komen moesten ze wel familieleden in Palestina hebben). Wie in afwachting was van een certificaat werd aanvankelijk door de Duitsers met rust gelaten.
Uiteindelijk gaf de Jewish Agency for Palestine eind 1943 daadwerkelijk 1297 certificaten uit. Veel van de aanvragers waren toen al gedeporteerd. De houders van de 1297 certificaten werden in januari 1944 overgebracht naar het uitwisselingskamp Bergen-Belsen.
Uiteindelijk kwamen slechts 221 van hen in juli 1944 in Palestina terecht.
Zie tevens: Palestina-pioniers.