Manuel de Lange, zoon van Hartog Jozef de Lange en Martha Muller, woonde met zijn ouders en zussen Rebecca Zippora en Helena Manuella sinds eind October 1934 in de Plantage Kerklaan 11 in Amsterdam. Hij had een 2-jarige opleiding gevolgd aan de M.B. Nijkerkschool in technische beroepen en had diploma’s als assistent-electriciën en assistent-bankwerker. Hij had een “functie” bij de Joodse Raad en was dientengevolge “gesperrt bis auf weiteres”.
Vermoedelijk – omdat hij (voorlopig) vrijgesteld was van deportatie – is hij aangehouden en opgepakt, toen hij met zijn zuster Helena op weg was naar het zwembad achter de Linneausstraat in Amsterdam, met als “reden” dat hij als 18-jarige “geschikt zou zijn voor de Arbeitseinsatz”.
Op 7 Augustus 1943 werd Manuel in Kamp Westerbork ingesloten in de strafbarak 67 en na bijna 3 weken, op 24 Augustus gedeporteerd naar Auschwitz. Dat was een transport met 1001 gedeporteerden wat rechtstreeks naar Auschwitz ging. Bij aankomst op 27 Augustus werd hij in het kamp geregistreerd met gevangennummer 139796. Het lijkt nagenoeg zeker dat Manuel als dwangarbeider tewerkgesteld is in het concentratiekamp Monowitz (ook wel Auschwitz III genoemd), een concentratiekamp waar de SS vanaf October 1942 in opdracht van de I.G. Farben gevangenen slavenarbeid liet verrichten voor hun industriële complex Buna Werke.
Vanaf 30 November 1943 tot 7 Januari was Manuel de Lange opgenomen in de ziekenzaal van Monowitz (Krankenbau Monowitz) en die 7e Januari overgebracht naar Birkenau waar hij bij aankomst werd vermoord. Zijn overlijdensdatum is vastgesteld als 8 Januari 1944.
Bronnen: Stadsarchief Amsterdam, archiefkaarten van Hartog Jozef de Lange; Rode Kruis informatie over o.a. Manuel de Lange; over de M.B. Nijkerkschool; het N.I.W. uit Juli 1992; Lijst van Jodentransporten vanuit Nederland; Historie van het concentratiekamp Monowitz-Buna en het archief van de Joodse Raad, registratiekaart van Manuel de Lange.