‘Tante Truus en oom Moos hadden geen kinderen’, zegt mijn moeder Bertje. ‘Vóór de oorlog logeerden mijn zusje en ik regelmatig bij hen. Tante Truus vond het belangrijk dat ze goed voor ons zorgde. Ze wilde dat we veel vitaminen binnenkregen en daarom raspte ze worteltjes voor ons en die kregen we dan met citroen en suiker. ‘De vitaminekoningin werd ze genoemd! En als ze ons wilde verwennen ging ze met ons in de trein van Zaandam naar Amsterdam, naar de Bijenkorf. Dat vonden we een fantastisch uitje!’
Zomaar een anekdote van mijn moeder Bertje Bloch over haar tante en oom. Hij was voorziter van de Joodsche Raad in Zaandam. Onbevangen dachten zij dat ‘het allemaal wel mee zou vallen’. Gelukkig dachten mijn opa en oma daar heel anders over en doken onder. Maar dat het leven tijdens WO2 ook heel anders kan lopen, bewezen mijn andere opa en oma ook.
Wil je weten hoe dat verder is afgelopen? Leonie Cramwinckel-Bloch komt bij jullie een gastles geven. Als je daarna een reactie wilt geven of een foto wilt plaatsen, mail dan naar info@nadeoorlog.nl.