Jacob Slomovits, zijn vrouw en zijn kinderen zijn geboren in het Roemeense Sighetu Marmației, ook bekend als Sighet, een stad in het district Maramureș in Roemenië, tegen de grens met Oekraïne, gelegen in het Theissdal. Jacob Slomovits kwam naar Nederland en vestigde zich per 16 Juni 1933 in Den Haag waar hij in het begin slechts kort op de Pletterijkade 31 woonde. Hij verhuisde na een maand, op 12 Juli 1933 naar de Oranjelaan 35, waar zijn vrouw en kinderen hem op 5 Januari 1934 volgden naar den Haag. Het hele gezin werd per 8 November 1934 ingeschreven op wat hun permanente adres in den Haag werd: Rijswijkscheplein 21.
De Haagse gezinskaart van Jacob Slomovits vermeld dat hij was geboren 30 October 1891 en dat hij tricotagefabrikant was. Zijn vrouw, Perl Feuerwerker werd op 27 Febuari 1896 geboren en hun kinderen waren Elisabeth (13-12-1918), Rosa (Rozsa 18-10-1920), Heinrich (5-7-1922), Eugen (Jenö 30-11-1924), Bertha (Berta 24-5-1926) en Frederika (Frikerika 4-8-1928).
Jakob, zijn vrouw Perl en vier van hun kinderen, Rozsa, Jenö, Berta en Frikerika zijn op 17 September 1942 in Westerbork geregistreerd en al de volgende dag, op 18 September 1942 op transport gesteld, niet naar Auschwitz, maar volgens een aantekening die op alle kaarten van de familie Slomovits is gemaakt, zou blijken dat Jakob en zijn vrouw en zijn kinderen volgens een lijst van de Expo(situr) van 24-8-1943 “naar Roemenië zouden zijn gerepatrieerd”.
Twee van de kinderen, t.w. Heinrich en Elisabeth zijn mogelijk nooit in Westerbork geweest, omdat uit het archief van de Joodse Raad blijkt dat Heinrich en Elisabeth wél geregistreerd zijn maar dat op hun kaarten géén datum van transport/deportatie c.q. een datum van registratie in Westerbork is genoteerd. Zij zijn mogelijk wél mee gerepatrieerd.
Repatriëring kwam bij uitzondering wel eens voor met van oorsprong Hongaarse en Roemeense staatsburgers, wat ging via de Duitse Zentralstelle in Amsterdam en waarbij een namenlijst van de betreffende personen opgesteld werd door de Expositur, de Joodsche Raad van Amsterdam.
Roemenië, en ook Hongarije, wilden hun burgers terug naar eigen land, Joods of Niet-Joods, waarna dan beslist werd wat er verder met hen zou gebeuren. Het is daarom mogelijk dat de familie Slomovits vanuit Roemenië alsnog naar Auschwitz of een ander kamp is gedeporteerd waar zij misschien om het leven zijn gebracht, of mogelijk tóch de oorlog hebben overleefd, maar dat is niet bekend.
Bronnen: Archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van de familie Slomovits en de gezinskaart van Jacob Slomovits uit Den Haag en een toelichting van Raymund Schütz betreffende repatriëring.