Jo Theo Wallig was geboren op 30 Maart 1924 in Amsterdam als derde kind in het gezin van Daniel Wallig en Rachel Mok. Zijn oudste broer, Rudolph Daniel heeft de Sjoa overleefd. Zijn zus Alexandrine Jacqueline en broer Henri Eduward zijn net als hijzelf, tijdens de Holocaust vermoord. Zijn vader Daniel Wallig overleed in Amsterdam op 24 Augustus 1940 maar ook zijn moeder Rachel Mok werd in Sobibor vermoord.
Jo Theo woonde met zijn ouders, broers en zus op het Paramariboplein 28 II in Amsterdam Tijdens de grootscheepse razzia’s van begin October 1942 werd Jo Theo opgepakt en afgevoerd naar Westerbork, waar hij tussen 3 en 5 October werd binnengebracht. Dat, ondanks de aantekening op zijn registratiekaart van de Joodse Raad dat Jo Theo “vroeger al op de Bollebrief was vermeld” (*)
Of dit er toe geleid heeft dat Jo Theo niet onmiddellijk maar pas op 2 November 1942 op transport gesteld werd richting Auschwitz, is onbekend. Het transport van die Maandag 2 November bevatte in totaal 954 personen. Daarvan moesten tijdens de stop in Kozel, zo’n 80 km westelijk van Auschwitz 260 gedwongen de trein verlaten, om als dwangarbeiders tewerk gesteld te worden in de omliggende satellietkampen van Auschwitz. Jo Theo Wallig belandde op die wijze in het werkkamp Blechhammer.
Jo Theo Walling is uiteindelijk in Blechhammer door ziekte, uitputting of andere ontberingen op 11 Mei 1943 om het leven gekomen. Omdat deze overlijdensdatum pas in 2016 in Polen is teruggevonden, is in Nederland door het Ministerie van Justitie zijn officiële overlijdensdatum en plaats vastgesteld als op 31 Maart 1943 in Midden Europa.
Bronnen: Stadsarchief Amsterdam, archiefkaart Jo Theo Wallig, het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Jo Theo Wallig, uit Ondergang deel I van dr. J. Presser, de “Bollebrief” blz. 288-289 en Edward Haduch, Panstwowe Muzeum, Auschwitz-Birkenau, protocol 6 maart 1946
(*) Zie in de verhalencarrousel het andere verhaal met de betekenis van de "Bollebrief"