Joden moesten hun levensverzekeringen uiterlijk 24 juli 1942 inleveren bij de Duitse 'bank' Lippmann, Rosenthal & Co. Doortje de Levie-Polak verwachtte waarschijnlijk haar polis daarna nooit meer terug te zien en verzocht de verzekeraar op 21 juli 1942 deze premievrij te maken.