De familie verbleef bij hun grootmoeder in Bilthoven samen met haar kinderen Frieda, Joseph en Robert en Helene met haar kinderen. Zij stonden niet geregistreerd als vluchteling want zij hadden Duitsland op een legale wijzen. Zij keken uit naar de komende emigratie dit werd vertraagd voor een aantal zenuwslopende dagen omdat Jakob Scheuer’s papieren nog niet in orde waren.
Op 1 september 1939 brak de 2de Wereld Oorlog uit en de grenzen tussen Nederland en Engeland werden gesloten voor emigratie naar Engeland. Onze emigratie papieren waren in orde maar wij mochten niet vertrekken. Onze enige hoop nu was om te proberen om naar Amerika gegaan. Opnieuw werd geprobeerd alle nodige papieren bij elkaar te krijgen. De boot naar Amerika was inmiddels geboekt. Omstreeks mei van 1940 had de familie alle papieren en benodigdheden bij elkaar om out Holland te vertrekken naar Amerika. Men vertelde ons dat alle emigratie documenten lagen nu in het Amerikaanse Consulaat in Rotterdam. Wij waren verheugd dat we weer samen konden zijn en dat konden verhuizen naar een nieuw land. Mijn ouders hadden veel contact met onze andere familieleden die al eerder naar Amerika waren geëmigreerd in Omaha, Nebraska (Frieda en Morris Erman) en naar San Francisco, California, (zusters Hilda Scheuer en Erna Levy)
Op 10 mei 1940 bezetten de Nazi's Nederland. Op 14 mei 1940 bombardeerde de luchtmacht van de Nazi’s Rotterdam, de stad was compleet verwoest. Wij hoorden het nieuws op de radio en waren erg geschrokken van het nieuws. De immigratie papieren waren volledig verwoest in het gebombardeerde Amerikaanse Consulaat. Dit gebeuren veranderde de overlevingskansen van de familie. Ik kon het niet weten wat er in de nabije toekomst met mijn familie zou gebeuren. Ilse en Ruth waren de enigste overlevende van het gezin. Wie weet hoe dichtbij wij waren om de verschrikkingen achter ons te laten die onze familie en de miljoenen anderen spoedig zou overkomen.
Wij bleven bij grootmoeder in Bilthoven wonen tot en met 1942. Toen besloot de familie om vrijwillig naar Camp Westerbork te gaan om samen te zijn met Jakob Scheuer. Zij hadden dit besloten om als gezin bij elkaar te blijven om te overleven. Toen Ernst in januari,1944, zijn pet niet af nam voor een Naziofficier werd hij op de wekelijkse deportatie gezet en besloot het gezin om mee te gaan.
Zij allen kwamen te overlijden in de Concentratie Kampen, alleen Ilse en Ruth overleefden de Holocaust.
