Emanuël Hijman van Blijdenstijn was een zoon van Hijman van Blijdenstijn en Judith Docters. Hij was geboren op 2 April 1887 in Ophemert als oudste van de 6 kinderen uit dit gezin, waarvan in 1893 een doodgeboren zoon was. De andere broer en zussen waren Antje Jeannette, Maria, Jeannette en Izak, die allen tijdens de Sjoa zijn vermoord.
Emanuël Hijman van Blijdenstijn huwde Kaatje Levie op 2 Mei 1916 in Zwolle. Zij was een dochter van Benjamin Levie en de winkelierster Vrouwke Lievendag en was daar geboren op 5 October 1887. Kaatje Levie had nog negen andere broers en zussen, waarvan Joseph als 3-jarig kind en haar zus Rebekka nog vóór de oorlog zijn overleden, Betje, Herman Jozef en een 2e Joseph de Holocaust hebben overleefd maar waar Julius kort na het uitbreken van de oorlog in Amsterdam overleed en Hartog, Samuel en Cato tijdens de Sjoa zijn vermoord, net als Kaatje zelf.
Emanuel en Kaatje woonden op de Willemskade 13 in Zwolle, waar Emanuel zijn beroep als slager uitoefende. Echter op 3 October 1942 werden zij van daar afgevoerd naar Westerbork en op 16 October gedeporteerd naar Auschwitz waar zij beiden bij aankomst aldaar op 19 October 1942 onmiddellijk zijn vermoord in de gaskamers van Auschwitz-Birkenau.
Bronnen o.a. website wiewaswie.nl; website openarchieven.nl; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Emanuël van Blijdenstijn en Kaatje van Blijdenstijn-Levie en een toevoeging van een bezoeker van de website.