Elisabeth Barend was de vierde van de twaalf kinderen van Gerrit Barend en Heintje Visser. Zij was geboren in Amsterdam op 11 Augustus 1899 en zij werkte vóór haar huwelijk als sigaretten inpakster. Op 24 Juli 1924 trouwde zij in Amsterdam met Levie Beesemer, die op 21 November 1899 in Amsterdam geboren was als zoon van Isaäc Beesemer en Anna Plas. Het echtpaar kreeg twee kinderen, t.w. Isaäc in 1925 die doorgaans Jacques of Sjaki werd genoemd en in 1927 werd hun dochter Henny geboren.
Levie Beesemer moest echter nog vóór de geboorte van zijn tweede kind worden opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Op 20 Mei 1926 werd Levie ingeschreven in het Bevolkingsregister van Apeldoorn en kwam toen terecht in het Centraal Israëlitisch Krankzinnigengesticht “Het Apeldoornsche Bosch” op de Zutphensestraat 106 in aldaar. Voor zover bekend heeft Levie daar al die jaren moeten verblijven totdat de Duitsers in Januari 1943 het Apeldoornsche Bosch hebben “leeggehaald”.
Op 20 Januari 1943 kwam de Ordedienst uit Westerbork op het station van Apeldoorn en werd er een goederentrein met veertig wagons gereed gemaakt en die nacht is de helft van het personeel gevlucht en ondergedoken. In de nacht van 21 op 22 Januari 1943 werden alle patiënten en nog resterende staf met vrachtwagens naar de klaarstaande trein gebracht, die de volgende ochtend met 1200 patiënten en 50 personeelsleden rechtstreeks naar Auschwitz vertrok. Bij aankomst aldaar op 25 Januari 1943 werden allen, waaronder dus ook Levie Beesemer, onmiddellijk in de gaskamers van Auschwitz-Birkenau vermoord.
Elisabeth Beesemer-Barend stond er vanaf Mei 1926 alleen voor en was “hoofd van het gezin”. Zij woonde met haar kinderen in de President Brandtstraat 56 II in de Transvaalbuurt van Amsterdam. Toen het mogelijk was werkte haar zoon Isaäc (Jacques of Sjaki) als huisknecht en Henny droeg bij als naaister. En haar vader, de toen ruim 68-jarige Gerrit Barend trok op 30 Augustus 1941 bij haar in. Maar die vertrok weer op 26 Februari 1942 naar de Nieuwe Keizersgracht 110, het Nederlands Israälitisch bejaardenhuis en het Nederlands Israëlitisch Ziekenhuis.
Isaäc Beesemer werd op 12 Juli 1942 als 16-jarige opgeroepen voor de “Arbeitseinsatz” en meldde zich op 13 Juli in Westerbork. Op 15 Juli werd hij op transport gesteld met het eerste transport vanuit Westerbork naar Auschwitz. Bij aankomst aldaar op 17 of 18 Juli, werd Isaäc geselecteerd als dwangarbeider. Door de inhumane omstandigheden daar en de ontberingen kwam Isaäc al vrij snel om het leven. Die omstandigheden waren na de oorlog niet bekend bij de Nederlandse autoriteiten. Daarom is door het Ministerie van Justitie opdracht gegeven aan de Gemeente Amsterdam om voor Isaäc Beesemer een akte van overlijden op te maken waarin is vastgesteld dat hij op 30 September in Auschwitz is overleden.
Elisabeth Barend en haar dochter Henny werden op 5 September 1942 vanuit hun huis opgepakt en afgevoerd naar Westerbork en van daar op 7 September op transport gesteld naar Auschwitz. Dat transport omvatte in totaal 987 personen en arriveerde in Auschwitz op 10 September 1942. Bij aankomst toen werden Elisabeth Beesemer-Barend en haar dochter Henny Beesemer onmiddellijk in de gaskamers van Auschwitz-Birkenau vermoord.
Bronnen o.a. Het Stadsarchief Amsterdam, gezinskaart Gerrit Barend, archiefkaarten van Levie Beesemer, Lena Barend, Isaäc Beesemer en Henny Beesmer; website Het Geheugen van Oost/tante Liesbeth, en hoe het verder ging met Tante Liesbeth en haar kinderen; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Elisabeth Beesemer-Barend, Isaäc Beesemer, Henny Beesemer en Levie Beesemer; de wikipediawebsite jodentransporten vanuit nederdland.nl en aanvullingen en informatie van nabestaanden van de familie.