Daniël volgde de Amsterdamse lagere Palacheschool. Er zijn drie klassenfoto's met Daniël teruggevonden: de 2e klas van juffrouw Reens, de 3e klas van juffrouw Prins en de 6e klas van het hoofd der school, de heer Cohen. Hierna doorliep hij het gymnasium en studeerde vervolgens medicijnen. Toen hij als joodse student niet verder mocht studeren, werkte hij, noodgedwongen, als broeder in het Portugees Israëlitisch Ziekenhuis aan de Plantage Franschelaan in Amsterdam.
Het gezin Santcroos werd op 15 november 1943 op hun Amsterdamse adres Olympiaplein 50a III opgepakt en gedeporteerd naar het doorvoerkamp Westerbork. Vanuit Westerbork moesten ze naar het grootste krijgsgevangenen- en concentratiekamp op Duitse bodem Bergen-Belsen. Isaac, Daniëls vader, kreeg daar werk in de administratie. Het gezin leefde onder erbarmelijke omstandigheden. Deze verslechterden in de maanden voor de bevrijding nog aanzienlijk. Het kamp stroomde vol met zieke en verzwakte gevangenen uit andere kampen. Aan alles was er gebrek: huisvesting, voedsel, water, medicijnen en onderdak. Daardoor heersten er besmettelijke ziektes. Op 30 november 1944 stierf Daniël op 21 jarige leeftijd aan vlektyfus.