'Aan het eind van het blok waar wij woonden, aan de Driemolendrift, woonde een joods echtpaar, en die mensen werden opgehaald. Dat gebeurde na acht uur ’s avonds. Iedereen moest vanaf acht uur thuis zijn. Spertijd. Die man was ziek, en die vrouw stond in de deur te jammeren: “Mijn man is zo ziek en heeft misschien nog maar een paar dagen. Laat hem in godsnaam in vrede sterven.”
“Niks daarvan.”
Aan de overkant was een timmermanszaak, daar stond een handkar voor de deur. Die handkar werd gepakt en die man werd erop gelegd. Daar ging hij op de handkar, met de vrouw lopend ernaast. Zo gingen ze weg.'
Karel ten Haaff, In de geest van oktober (https://www.marxists.org/nederlands/ten_haaf/1999/drenth/index.htm)