Op 20 mei 1943 wordt een groepje van vijf Amsterdamse Joden op het Noordstation van Brussel door douanebeambte Bertrand aangehouden.
Onder hen bevonden zich Liesel Wijnman-Sondheimer en haar zoon Wolfgang. Zij was weduwe, bontnaaister van beroep en 28 jaar oud.
Haar man Benedictus Wijnman was eind 1942 al in Auschwitz omgekomen.
Net als haar mede-vluchtelingen had Liesel een Nederlands persoonsbewijs op zak voorzien van de stempel J. De arrestatie vond echter niet plaats in het kader van een controle van de identiteitspapieren. Het Devisenschutzkommando was door een verklikker in kennis gesteld van hun aankomst op het Noordstation. Daarop begaf douanebeambte Bertrand zich naar het station en rekende hen in.
Liesel, haar zoon Wolfgang en de andere vluchtelingen worden aan de Sicherheitspolizei overgeleverd die hen naar de Kazerne Dossin in Mechelen overbrengt. Van daaruit gaan ze op 31.07.1943 op transport naar Auschwitz.
Bron Die Shoah in Belgien van Insa Meinen blz. 119 en 120
Vertaald en bewerkt door Carla Berkhout-Blond