Jacob Henriques de la Fuente was een zoon van Emanuel Henriques de la Fuente en Helena Viëra. Hij was geboren op 28 Maart 1868 in Den Haag en trouwde in Amsterdam op 16 Januari 1890 met Benvenida Engers, een dochter van Hijman Engers en Simha Meljado. Benvenida was geboren op 23 Maart 1861.
Jacob en Benvenida kregen zes kinderen, waarvan Hijman en David de Holocaust hebben overleefd. De andere vier kinderen, t.w. Helena, Sophie, Emanuel en Leonard zijn met hun families tijdens de Sjoa vermoord.
Nadat Jacob en Benvenida in Januari 1890 getrouwd waren, woonden zij op de Nieuwe Achtergracht 10, vervolgens verhuisden zij op 7 April 1892 naar de Gerard Doustraat 184 I waar Jacob met vrouw en kinderen tot October 1926 heeft gewoond.
Toen Jacob op 4 Februari 1924 weduwnaar werd en zijn vrouw Benvenida Engers op 62-jarige leeftijd overleed, bleef hij tóch nog tot 6 October 1926 daar wonen; toen verhuisde hij naar de Govert Flinckstraat 263 en kwam inwonen bij Nathan van Delft en zijn gezin, die gehuwd was met zijn dochter Sophie.
Op 17 Maart 1927 trok hij echter in bij zijn zoon Leonard Henriques de la Fuente, die op 17 December 1925 gehuwd was met Hendrika de Vries en die in de 2e Jan van der Heijdenstraat 11-2e etage woonden. Alle jaren daarna verhuisde Jacob met het gezin van zijn zoon mee: in 1929 naar de Biesboschstraat 63 II, in 1934 naar de Uiterwaardenstraat 226 huis en in 1937 naar de Vechtstraat 87 1e etage wat ook voor Jacob uiteindelijk zijn laatst bekende adres in Nederland zou blijken te worden.
Op 11 Mei 1943 werd Jacob Henriques de la Fuente vanuit Amsterdam afgevoerd naar Westerbork, waar hij eerst in de ziekenbarak 83 werd opgenomen. Later werd hij ondergebracht in barak 68, een “gewone” woonbarak.
Om aan deportatie te ontkomen werd op 20 Mei een afstammingsonderzoek begonnen naar de Portugese afkomst van de voorouders van Jacob; notities op de registratiekaart van de Joodse Raad van Jacob Henriques de la Fuente geven aan dat o.a. verzocht werd om gegevens te verzorgen van zijn twee Portuguese grootouders, één arische en één waarover gegevens ontbreken, de negatief-verklaring van de Portuguees Israelitische gemeente en de geboorte- en overlijdensakte van Jacob’s echtgenote.
Na intensieve en uitgebreide correspondentie en gesprekken, waarbij ook Jacob’s schoondochter Hendrika de Vries bij betrokken werd, blijkt op 30 Juni 1943 dat deze zaak bij de bevoegde instantie in Den Haag in behandeling is genomen. In Juli werd wederom gevraagd om nadere gegevens met opnieuw het verzoek (request) inzake het afstammingsonderzoek van betrokkene. (vroeger (in Mei) reeds behandeld voor betrokkene door de Heer van Gelderen van het Amsterdamse voorlichtingsbureau van de Joodse Raad, Lekstraat 150). Op 9 Juli 1943 wordt aan betrokkene in Westerbork meegedeeld dat men verwacht dat de bevoegde instantie in Den Haag bevestigt dat de zaak aanhangig is. Zonder stukken is er echter niets te doen.
Verdere gegevens over het vervolg van het afstammingsonderzoek ontbreken, maar het heeft uiteindelijk tot niets geleid en tenslotte werd Jacob Henriques de la Fuente op 8 Februari 1944 tóch naar Auschwitz gedeporteerd met een transport van in totaal 1015 gedeporteerden. Bij aankomst aldaar op 11 Februari 1944 werd de 75-jarige Jacob Henriques de la Fuente onmiddellijk vermoord in de gaskamers van Auschwitz-Birkenau.
Bronnen o.a. het Stadsarchief Amsterdam, gezinskaart en archiefkaart van Jacob Henriques de la Fuente; diverse Amsterdamse woningkaarten; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Jacob Henriques de la Fuente; website Joods Amsterdam/afdelingen Joodse Raad en de wikipedia website jodentransporten vanuit Nederland.nl.