Eduard en Rachel waren mijn grootouders en hebben beiden WO II doorstaan door in Zuid-Limburg onder te duiken op verschillende adressen.
Steeds kwamen zij weer terug in het gastvrije huis van het mijnwerkersgezin van Bas en Berta Littel - Thoolen te Brunssum, aan de Ridder Bexstraat aldaar.
Bas had contacten met het verzet.
Na de oorlog doken zij op en eerst hoorden ze vanaf eind september 1944 een huis in Heerlen aan de Akerstraat.
In Juni 1945 gingen ze per boot tot Rotterdam en vervolgens per trein naar Den Haag.
Hun huis was bewoond door anderen.
Enige tijd sliep men op de grond in het pakhuis van de fabriek onder het huis.
Na enige tijd kreeg het gezin Wolff weer het alleenrecht over het huis aan de Spaarnestraat 34 - 36 te Den Haag.
Hun dochter Rebecca werd vermoord in Auschwitz op 21 jarige leeftijd op 13 oktober 1942, samen met haar kers verse echtgenoot Herman/Heiman Sprecher.
Hun dochters Sophia (Fieke) Judith en Henriette (Jetty - mijn moeder) overleefden de oorlog.
Judith zou in 1952 samen met echtgenoot en 2 kinderen naar Sydney, Australie gaan emigreren en overleed in 1999.
Fieke maakte al in 1949 Aliya en vestigde zich in Sdeh Eliyahu tot haar overlijden in 2019
Henriette bleef in Nederland en vestigde zich in Rotterdam tot aan haar overlijden in 2010
Verhaal