Eduard de Metz werd op 23 april 1882 in Amsterdam geboren als zoon van koopman Benjamin David de Metz en Sara Voorzanger. Eduard groeide op in een gezin van tien kinderen. In 1903 verhuisde het gezin naar België. Eduard trouwde op 14 juli 1908 in Amsterdam met de daar op 29 december 1878 geboren Fronika (Veronica) van Bever. Het stel vestigde zich onder de rook van Brussel. Ze kregen twee dochters, Seraphine Betsy (Ina, 1909-1919) en Elisabeth Henriette (Elly, 1912-1942).
Handelsagent Eduard de Metz vestigde zich in de loop van 1917 in Arnhem. Betje van Bever-Bendien, de moeder van Veronica en sinds 1884 weduwe van Raphaël van Bever, trok er bij in.
In 1919 overleed het oudste dochtertje Ina.
Het gezin verhuisde meerdere keren en betrok uiteindelijk in 1935 een nieuwe, riante hoekwoning op Van Heemstralaan 90. De zaken gingen blijkbaar goed, wat ook blijkt uit de vele advertenties met de vraag om hulp in de huishouding.
Via Amsterdam naar Auschwitz
In de loop van 1941 werd het de joden erg moeilijk gemaakt om nog hun beroep uit te oefenen voor hun dagelijkse boterham. Dat zou wel eens de reden kunnen zijn dat de familie besloot om goedkoper te wonen. Zo ze in een huurhuis woonden, zullen ze verhuisd zijn vanwege de lagere huur. Een eigen woning werd mogelijk verkocht om elders van de opbrengst te leven. Nog datzelfde jaar verhuisden ze naar Amsterdam. Hun laatste adres daar was Stationskade 1.
In oktober 1942 probeerden Eduard en Veronica de Metz de Belgische grens over te steken. Misschien was het een vluchtpoging naar Zwitserland of Spanje maar waarschijnlijk waren ze op weg naar familie in het veiliger België. Helaas werden ze gesnapt en op 18 oktober vastgezet in kamp Haaren, een voorloper van het naburige kamp Vught. Nog geen drie weken later werden ze op 7 november afgevoerd naar kamp Westerbork en vervolgens drie dagen later naar Auschwitz gedeporteerd. Daar werden ze op 13 november vergast. Hij was toen 60 en zij 63 jaar oud.
(Schoon)moeder Betje van Bever bleef achter in Amsterdam en overleed daar op 28 november 1942. Zij werd 91 jaar oud. De familie plaatste een overlijdensbericht zonder de bezetter op een nader spoor te zetten.