In 1936 werd hij opgevolgd door de leraar Hartog van Staveren (geboren 20 januari 1893 te Utrecht; gehuwd met Cato Levie, geboren 17 augustus 1895 te Zwolle), die tevens voorzitter was van de Vrijzinnig Democratische Bond in Assen en voorzitter en van de Bond van Leraren in het Nijverheidsonderwijs. Hij werd in de herfst van 1940 van zijn functie ontheven, op grond van de verordening waarin aan alle joodse ambtenaren met onmiddellijke ingang ontslag werd aangezegd. Op 6 december 1940 nam hij afscheid van de raad ‘wegens vertrek naar Amsterdam’. In februari 1941 staat hij inderdaad ingeschreven op het adres Deurloostraat 95hs te Amsterdam. Op 22 mei 1944 werd hij samen met zijn vrouw omgebracht in Auschwitz. Hun beide volwassen zoons waren daar al in 1942 vermoord, de oudste, Samuel, samen met zijn jonge vrouw.
Verhaal