Bevrijdingsdag

Bevrijdingsdag

Mijn huis in de Vrolikstraat in Amsterdam Oost is gezellig! Vanaf de eerste stap over de drempel voelde ik mij welkom en thuis! De woning werd gebouwd in 1890, het plafon en een marmeren schouw herinneren nog steeds aan vervlogen tijden. Vanaf het balkon heb je, midden in de stad, evengoed een prachtig uitzicht over veel groen met zicht op de Rembrandttoren, die boven alles uitreikt.
Ooit keek Salomon de Jong vanaf hetzelfde balkon naar buiten, in zijn blikveld lag toen nog een kale horizon. Salomon was bidder van beroep, hij bezocht stervenden met een zalvend woord en bracht troost bij de naasten. Het verdriet van anderen, kon Salomon thuis van zich afzetten. Met zijn vrouw Betje en zijn zoons Philippus en Mozes, werkzaam als slagersbediende en winkelmedewerker was er sprake van harmonie en warmte, die tot vandaag voelbaar is.
Op 26 april 2013 neemt Deventer een voorschot op de naderende kroning van de nieuwe koning. Overal op straat wordt feest gevierd, behalve in het Etty Hillesum Centrum, waar even geen ruimte voor vrolijkheid is. Ten midden van enige tientallen mensen opent Hosková Weissová, Helga Weiss, de tentoonstelling:Teken wat je ziet.
Voor ons staat een gedrongen vrouw van 89 jaar, zij is net zo oud als Anne Frank. Haar ogen staan in brand! Deze vrouw zal tot haar laatste zucht met vuur en vlam haar verhaal vertellen. Haar tekeningen zullen nooit doen vergeten. De simpele pennenstreken van een opmerkelijk meisje maken een onuitwisbare indruk. Eind 1941 werd de kleine Helga samen met haar ouders afgevoerd van Praag naar het concentratiekamp Theresienstadt waar zij tot 1944 verbleef. Hierna volgde voor haar nog de hel van Auschwitz, die zij wonderwel wist te overleven. Haar tekeningen zijn de enige getuigenissen van wat zich achter de muren van Theresienstadt afspeelde. Alleszeggend is een afbeeldingen van een kind dat uit het raam hangt om een laken vol ongedierte uit te kloppen, vlinders leven namelijk niet in het ghetto!
Salomon en Betje zijn in 1943 vergast in Auschwitch, Philippus kwam hetzelfde jaar in Sobidor om het leven, zijn broer Mozes in 1944 in Auschwitz. Zij vormen samen met zes miljoen anderen, de hoofdpersonen in het verhaal van Helga Weiss, een verhaal dat nooit mag worden vergeten!
Op zaterdag 4 mei ben ik 2 minuten stil, zo niet Salomon, Betje, Philipus en Mozes, die zwijgen namelijk nooit wanneer zij thuis zijn.