Deze familie heeft geprobeerd onder te duiken op Urk, aldus een inwoner van Urk. Het volgende heb ik opgetekend uit dit gesprek:
"Ja en toen gingen we naar Zwolle * geen deuren open. Toen ging ik naar de overkant en toen zeg ik: "Vader ze zijn wel in huis want ik zie gordijnen bewegen". Toen zei ik: “Kom jij hier dan ook staan, dan zien ze dat jij hebt bent” . Toen zagen ze mijn vader en deden ze de deur open. Praten praten en riep die ene mij, die oudste zoon die riep mij en ik moest even komen, even meekomen, want mijn vader die dronk alleen maar warme melk en toen moest ik het gasstel even aan doen.
Toen vertelde hij [Julius; RH] dat zijn vader, na de kristalnacht, en zijn moeder, waren hier gekomen met hun jongste broer. Zijn moeder had in hun kleding, in die zomen, geld en sieraden genaaid en zo. Dat is toch onwerkelijk? Dat je spullen in je zomen moet naaien. Maar dat geloofde geen mens en mijn moeder geloofde dat niet dus de kristalnacht. En hun dachten dat ze hier wel onderduiken konden.
Later kwam hij op Urk. en hij had dat al verteld. En toen dachten ze op Urk onder te duiken.
En nou toen werd dat bepraat. Hebben ze bij ons gegeten. Zijn jongste broer had hij bij zich. De oudste en de jongste had hij bij zich. [Josef, de vader, had Julius en Heinz bij zich; RH]
Nou ja, het ging niet door En ik zie ze zo nog het hoogje op gaan naar de boot toe.
Ik zie ze nog het hoogje oplopen als twee geslagen honden, of ze een pak op hun ziel hadden gehad. En ik hoor het nog mijn moeder zeggen: “Man geloof al die verhalen?” Want mijn moeder geloofde dat niet. "