Afgelopen week heb ik het boek van Eva Schloss, geboren Geiringer, gelezen. Zij beschrijft in haar boek: "Herinneringen van een joods meisje", haar levensverhaal. Het is een indrukwekkend verhaal geworden. Met veel liefde schrijft ze over haar broer Heinz en haar ouders.
Het verhaal over haar tijd in Auschwitz is te vergelijken met dat van Primo Levi.
Samen met haar moeder overleeft zij Auschwitz. Haar broer Heinz en haar vader ‘overlijden’ kort voor het eind van de oorlog in Mauthausen (april 1945), na de doenmars uit Auschwitz.
In het eerste deel beschrijft ze haar broer Heinz. Heinz is een paar jaar ouder en is haar steun en toeverlaat in de moeilijke periode van gedwongen emigratie vanuit Wenen, via Brussel, naar Amsterdam. In Amsterdam komt ze uiteindelijk te wonen tegenover de familie Frank aan het Merwedeplein.
Haar broer is zeer muzikaal. Als blijkt dat er in de woning een piano aanwezig is, krijgt hij gauw weer pianoles. Natuurtalent als hij is, speelt hij als snel stukken van Chopin. Op zijn gehoor speelt hij ook jazz!
Heinz speelt ook gitaar (in het boek is een foto van hem opgenomen terwijl hij gitaar speelt).
In 1941 gaat Heinz noodgedwongen naar het Joods Lyceum. Hij komt daar in de klas met onder andere David de Levita. David de Levita herinnert Heinz nog goed, vooral vanwege zijn virtuoze gitaarspel. Heinz heeft ook regelmatig met David de Levita en David de Jong samengespeeld.