"Ik val midden in de video, een man kan zijn tranen niet bedwingen. 'Meneer Drukker gaf opa zijn gouden brilletje,' zegt hij. 'Dat zou hij toch niet meer nodig hebben. Opa is vermoord, net als de familie die hij had willen redden.'
Pieter Kleibroek was die opa, een kleine veeboer uit Warmenhuizen die het joodse gezin Drukker uit Alkmaar verborg op zijn boerderij. Tot 17 mei 1944, toen de Duitsers het dorp afgrendelden en, geholpen door Nederlandse premiejagers, uitkamden. Abraham en Juliette Drukker en hun dochter Marjan vonden de dood in Auschwitz, Pieter Kleibroek werd afgevoerd naar Sachsenhausen en tijdens een dodenmars kort voor de bevrijding doodgeschoten.
Wat hij gedaan had, was bij de familie nauwelijks bekend. Tot 2011, toen het telefoontje uit Jeruzalem kwam. Nu, bij het aanvaarden van de erkenning als Rechtvaardige in de Alkmaarse synagoge, zegt de kleinzoon: 'We hebben verdriet om mensen die we nooit gekend hebben maar die onbegrijpelijk genoeg steeds dichter bij ons zijn komen te staan.'"
Herman Vuijsje, 'De laatste kaars', De Groene Amsterdammer 6 februari 2014
(http://www.hermanvuijsje.nl/artikel.html)