Max Windmüller was een zoon van Moritz Windmüller en Jette Seligmann.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Max Windmüller behoorde tot de groep van jonge Duitse zionisten die naar Assen kwamen om zich in het Drentse Zeijerveld bij boeren voor te bereiden op een bestaan als landbouwer in Palestina. Dit waren de zogenoemde Palestina-pioniers.
Begin 1942 kwam Max Windmüller in het kamp Westerbork terecht, waaruit hij ontsnapte. Hij sloot zich aan bij de Westerweel-groep. Max Windmüller was betrokken bij de door de groep-Westerweel georganiseerde vluchtroute van Palestina-Pioniers naar Spanje. Hij was belast met de contacten tussen de groep in Nederland en de groepen in Frankrijk. Bij een poging Palestina-pioniers uit een gevangenis in Parijs te bevrijden, is hij gearresteerd.
In 1947 hebben overlevende Palestina-Pioniers op één van de hellingen van de berg Efraïm in Galilea in het toenmalige Palestina het Westerweel-Woud aangeplant, waar een monument staat met namen van tijdens de oorlog omgekomen Palestina-Pioniers. Hierbij staat de naam van Max Windmüller.
H. Hamburger en J.C. Regtien, Joodse oorlogsmonumenten in de provincie Overijssel, alsmede algemene oorlogsmonumenten waarop joodse namen voorkomen. Profiel (Bedum 2002) 22;
F.J. Hulst en H.M. Luning, De joodse gemeente Assen. Geschiedenis van een behoorlijke Kille, 1740-1976 (Assen 1993); F. van der Straaten, Om nooit te vergeten. Herinneringen en belevenissen aan/van Palestina-Pioniers in Nederland gedrurende de oorlogsjaren 1939-1945 (Mijnsheerenland s.a.) 132-133, 149, 216
Max Windmüller was de broer van Salomon Windmüller.
Toevoeging van een bezoeker van de website
In 2010 is een film/documentaire over het leven van Max Windmuller uitgebracht: Deckname Cor – die dramatische Geschichte des Max Windmüller.
Op 24 maart 2011 verscheen een artikel over Max Windmüller in het NRC Handelsblad.