Kurt Gerson, leerling van Max Reinhardt, was in Duitsland filmacteur en –regisseur. Hij stond bekend onder zijn artiestennaam Kurt Gerron. Voordat hij in 1935 naar Nederland vluchtte, speelde hij in een groot aantal films en regisseerde hij vele films, onder meer 'Der liebe Lust und Leid' (1926), 'Meine Frau die Hochstaplerin' (1931), 'Der Blaue Engel' (1930), 'Es wird schon wieder besser' (1932), 'Der weisse Dämon' (1932), 'Ein toller Einfall' (1932), 'Kind, ich freu' mich an dein Kommen' (1933) en 'Heut kommt's drauf an' (1933).
Na zijn komst in Nederland bleef hij films regisseren, onder meer 'Het mysterie van de Mondscheinsonate' (1935), 'Merijntje Gijzen‘s Jeugd' (1936), de documentaire 'AVRO's Glorie' (1936) en 'Drie wensen' (1937).
Daarnaast verzorgde hij nasynchronisaties, trad hij op als acteur in toneelstukken, revue en operette en verzorgde af en toe theaterregie. Hij speelde bij het Operettegezelschap De Hoofdstad, de Vrije Produktie/Ad hoc Produktie, het Gezelschap Max Ehrlich, de Nelson Show en het
Joodsch Kleinkunst Ensemble.
In september 1943 werd Kurt Gerson vanuit Westerbork naar het concentratiekamp Theresienstadt gedeporteerd, waar hij meewerkte aan de film 'Der Führer schenkt den Juden eine Stadt'. Vanuit Theresienstadt is hij naar Auschwitz gedeporteerd, waar hij is omgebracht.
P.H. Honig (ed.), Acteurs- en Kleinkunstenaarslexicon. 3200 namen uit 100 jaar Nederlands toneel (Heino/Diepenveen 1984) 320-321
Over Gerron en zijn werk, vooral de propagandafilm uit Theresienstadt, zijn diverse artikelen en films verschenen, waaronder:
M. Schmidt, Der Profi. Kurt Gerrons Weg von der Traumfabrik bis Theresienstadt (1989)
I. Ziok, Kurt Gerrons Karussell (1999)
S. van Beek, Theresienstadt: de 'alsof-stad' (Amsterdam, 1995)
Prisoner of paradise (2002), een documentaire van Malcolm Clarke en Stuart Sender.