In de augustusmaand van 1922 ontving mevrouw Ro Lissauer-Asscher, regentes van het Jongensweeshuis te Amsterdam, in haar zomerhuis aan de Zandvoortse boulevard voor de tweede keer een grote groep kinderen van het Weeshuis.

Zij was sinds 1919 regentes. Haar man kwam met de vijftig grootste jongens vanaf station Overveen naar Zand-voort lopen.

Daarbij maakten zij gebruik van de nieuwe toegangsweg naar Zandvoort: de pas geopende Zeeweg (foto). De jongens droegen zwarte uniformen met een wit kraagje.

Jongensweeshuis Megadlé Jethomim (Opvoeding der wezen), werd al in 1738 opgericht door de Hoogduitse Synagoge en stond onder verantwoordelijkheid van de Hoogduitse kerkenraad. Het weeshuis was in joodse kringen een populair goed doel. Er werden diverse acties voor gehouden. Ook de badgasten collecteerden regelmatig voor het Jongens- of Meisjesweeshuis.

Het godsdienstonderwijs bleek ook over de jaren een succes. De schoolcommissie, die aarzelend begonnen was, ontwikkelde zich onder leiding van Cohen tot een spil in het jeugdwerk. De ouders lieten zich evenmin onbetuigd. Ze hielpen mee bij de schoolreisjes die georganiseerd werden, bij het versieren van de zaal en de voorbereidingen voor het jaarlijkse hoogtepunt: de Chanoekaviering met de kinderen in de maand december.

Bij dit feest werd een feestmiddag georganiseerd, waaraan de kinderen meewerkten, de ouders, schoolcom-missie en het kerkbestuur. Er werden goochelaars ontboden, toneelstukken opgevoerd en films gedraaid. De Chanoekavieringen, waarop de kinderen van de school jaarlijks een cadeau ontvin-gen, vonden ’s middags plaats in diverse zalen in Zandvoort, waaronder Monopole, Riche en het Groot Badhuis.

Aan het einde van het schooljaar werd een feestmiddag gehouden bij het uitreiken van de rapporten, waarbij er prijzen waren voor de beste leerlingen. De kinderen gaven dan een geschenk aan de leraren. Zo was het godsdienstonderwijs al snel niet meer weg te denken als samenbindende factor.

De godsdienstige gezelligheidsvereniging Wesomagto Begagégo, die in 1925 als herensocië-teit van start ging, onder leiding stond van A.S. Cohen en vooral beroemd was om de feestelijkheden rond Simchat Tora (Vreugde der Wet), hield ook zoveel mogelijk rekening met de kinderen. Spelenderwijs leerden zij toepassen wat zij in de schoolbanken hadden geleerd en maakten zij hun ouders enthousiast voor het joodse leven.

Overigens nam een deel van de joodse gezinnen in het dorp, die vrijdenkend of socialistisch waren, zoals de families Polak, Dikker, Waas en Citroen, op geen enkele wijze deel aan het godsdienstige leven. In hun beleving was de synagoge ‘iets voor de Duitsers’ (bedoeld zijn de vele Duits-joodse badgasten) en de godsdienstige joden. Een dergelijke beleving lag ver buiten het gezichtsveld van wie niet godsdienstig waren opgevoed.

bron: Joods Zandvoort  van  Dr. T.G. van der Linden