Verhaal

Laan van Angerenstein 1 Arnhem

After war

Volledig toevallig google-de ik het adres waar ik opgroeide; misschien is het interessant de gegevens aan te vullen waar ik dat kan m.b.t. tot het gezin Löwenstein, hoewel dat feitelijk met ons niets te maken heeft.
Mijn vader was arts, psychiater om precies te zijn. In 1963, na het voltooien van zijn studie in Leiden, nam hij met zijn echtgenote de aldaar gevestigde praktijk over van ene dokter Kaas, ook psychiater, het betrof enkel de praktijk. Het huis was een huurhuis eigendom van de familie Vale, gefortuneerd en woonachtig in Frankrijk naar ik begreep; zij zouden meerder panden op de Huyghenslaan in eigendom hebben. Dr. Kaas was zelf een holocaust slachtoffer zo ik weet.
Hij was beslist excentriek, in de kelder was een werkbank met daarboven het opschrift: ‘Alles mag, niets hoeft’ een opschrift dat mij sterk doet denken aan het bekende Duits opschrift bij Kz Auschwitz.
In de tuin lagen diverse dierentuin dieren begraven vanwege dr. Kaas belangstelling voor hun skelet, te weten een beer en een kraanvogel.
Verder was mevrouw Kaas omgekomen na een val van de trap, waarbij ze zich ernstig verwond had wegens een glazen raam in de deur direct onder de trap. Deze deur bevond zich, afgetimmerd, inderdaad ter plaatse.

In de praktijk bevond zich nog een bed, dat van Duits militaire herkomst zou zijn; van een stapelbaar type, niet verwonderlijk, want na de oorlog werd al waar men de hand op kon leggen, van hot naar her gesleept.

Het huis had naar verluidt oorlogsschade aan de achterzijde ter hoogte van de slaapkamer met balkon.

Hoewel niet direct voor mij aanwijsbaar lijkt hier toch zeker een verband te bestaan met de gedeporteerde familie. Graag hoor ik meer, maar ik denk dat deze feiten helaas aanvullend zijn.
Met vriendelijke groet,
Herman holtzer