Clara van Coevorden werd geboren op 26 oktober 1930 in Groningen.
Omdat Clara blind was, werd zij op 27 april 1936, als vijfjarige, opgenomen in het Instituut tot Onderwijs aan Blinden aan de Rijksstraatweg 286 in Haren. In september 1941 ging Clara weer bij haar ouders aan de Ruiterstraat 7A in Groningen wonen, maar na zes weken keerde zij terug naar Haren.
In 1942 werden vrijwel alle Joden uit Haren naar Westerbork overgebracht, maar Clara werd, waarschijnlijk vanwege haar handicap, vooralsnog met rust gelaten.
Op 9 maart 1943 werd ook Clara afgevoerd naar Westerbork, samen met Bella Barentz-de Jong. Vijf weken later, op 13 april 1943, werd Clara, ook nu tegelijk met Bella, gedeporteerd naar vernietigingskamp Sobibor.
Bij aankomst op 16 april 1943 werd het blinde meisje rechtstreeks naar de gaskamer gebracht. Daar eindigde het leven van Clara van Coevorden. Ze was 13 jaar.
In 2010 werd voor het toenmalig Blindeninstituut een Stolperstein gelegd voor Clara.
In mei 2018 werd een pleintje op het terrein naar Clara vernoemd.
Bron: ‘Van kwaad tot onvoorstelbaar erger’, Wil Legemaat, Haren, 2010