David Israëls, geboren in Visvliet, gemeente Grijpskerk (provincie Groningen) en slager van beroep, was een zoon van Levie Israëls en Grietje Gans. Op 32-jarige leeftijd trouwde hij 17 Maart 1915 in Weesp met de 24-jarige Amsterdamse Bela Rubens, een dochter van Salomon Rubens en Sarah Hirsch. Het echtpaar kreeg twee kinderen, t.w. Levie Salomon in 1916 en Salomon (Sal) in 1920. Levie Salomon, die in 1942 huwde heeft met zijn vrouw de Sjoa overleefd, evenals zijn broer Salomon Sjlomo.
Na hun huwelijk in Weesp hebben David en Bela enkele jaren in Wageningen gewoond, waar hun beide zonen zijn geboren. Op 21 Maart 1924 werd het gezin in Den Haag ingeschreven op het adres Douzastraat 35. Na nog enkele verhuizingen woonden zij per 23 November 1935 op de Weteringkade 103. Toch volgde nog een laatste verhuizing naar de Scheldestraat 38 in Den Haag, vanwaar David en Bela door de Duitsers in Februari 1943 zijn weggehaald en afgevoerd naar Westerbork.
Hun oudste zoon Levie Salomon was godsdienstonderwijzer en woonde sinds 1927 in bij zijn oom en tante Alexander Bernard Abrahams en Esther Rubens in de Gerard Terborgstraat 1 II in Amsterdam. Vanaf 1935 woonde hij op verschillende adressen, o.a. Plantage Kerklaan 1, Roeterstraat 16 en St. Anthoniebreestraat 34. Zijn laatst bekende adres in Amsterdam was Nieuwe Prinsengracht 22 II, waar hij samen met zijn vrouw Elisabeth Groothuis woonde, met wie hij op 19 Augustus 1942 in Amsterdam in het huwelijk was getreden. Zij was een dochter van Abraham Groothuis en Leentje van Staverden en werkzaam als steno-typiste op de financiële afdeling van de Joodse Raad. Levie Salomon Israëls was vanaf 1938 werkzaam op het rabbinaat van de N.I.H.S. op het Jonas Daniel Meijerplein in Amsterdam (door de Duitsers destijds hernoemd in Houtmarkt) en was “gesperrt bis auf weiteres” wegens functie. Ook zijn echtgenote was gesprerrt wegens functie van haar echtgenoot.
De jongste zoon, Salomon woonde eveneens niet meer bij zijn ouders. Hij was ongehuwd en volgens zijn registratiekaart uit de cartotheek van de Joodse Raad was hij jeugdleider en woonde in de Pletterijstraat 66 in Den Haag.
Op 19 Februari 1943 kwamen David Israëls en zijn vrouw Bela Rubens in Westerbork aan en moesten verblijven in barak 73. Meteen vanaf 20 Februari werden er verwoede pogingen ondernomen, o.a. middels correspondentie met Professor Cohen, om aan deportatie te ontkomen. Het heeft uiteindelijk niet tot resultaat geleid en op 10 Maart 1943 werden beiden op transport gesteld naar Sobibor, waar zij bij aankomst op 13 Maart onmiddellijk werden vermoord.
Bronnen o.a. het Gemeente Archief Den Haag, gezinskaart David Israëls; website Alle Groningers; website Open Archieven; Stadsarchief Amsterdam, gezinskaarten van Levie Salomon Israëls en Alexander Bernard Abrahams; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van David Israëls, Bela Rubens, Salomon Israëls, Levie Salomon Israëls.