Elisabeth Paula Hijman-Isaac geboren in Maastricht was een dochter van Isidore (Israël) Isaac (Eijsden) en Catharina Keijser (Eindhoven). Haar man Hijman Julius Hijman (Schiedam) was een onderwijzer en later inspecteur van het lager onderwijs. Zij trouwden in Zaandam op 27-02-1898.
Moshe Harel (Marcel Ernst Hertz) beschrijft in zijn boek "Metamorfosen" hoe hij met zijn broer Jacques bij tante Paula en Tante Mina (geboren Stibbe, echtgenote van Salomon Hijman) met hun ouders op bezoek gingen, meestal in matrozenpakjes of door moeder gebreide truitjes en natuurlijk netjes gekamde haren.
Tante Paula woonde in een groot duur huis aan de Heemraadsingel. Een zware eiken deur voerde via een witmarmeren trap van vijf treden naar een witmarmeren hal. De deur werd geopend door een meisje in een zwarte jurk met een wit schortje.
Eerst moesten we de hele grote, hoge salon doorlopen, waarna we Tante keurig een handje gaven.
Tante stond niet op om ons te begroeten. Alleen een glimlach werd geacht haar blijdschap te tonen over onze komst.
Verhaal