Jeannette Porcelijn was een dochter van Salomon Porcelijn en Rika Augurk. Als derde in een gezin van zeven kinderen werd zij op 17 Augustus 1907 in Amsterdam geboren en werkte daar als naaister. Op 2 Augustus 1933 trouwde zij met Nathan van Coevorden, een zoon van Abraham van Coevorden en Rozette Driels. Nathan was geboren in Groningen op 7 November 1889 en hij werkte als bediende in een papierhandel. Met Jeannette kreeg Nathan twee kinderen, t.w. Albert in Februari 1935 en Rita in Maart 1940.
Nadat Nathan en Jeannette in 1933 getrouwd waren, betrokken zij woonruimte in de Meerhuizenstraat 4 in Amsterdam. In 1934 verhuisden zijn naar de President Steijnstraat15 II in Amsterdam-Oost. Na nog gewoond te hebben in de Lepelstraat 30B en Tilanusstraat 46 II, verhuisden zij in April 1938 naar de Van Speijkstraat 8a in Zandvoort maar keerden in October 1938 al weer terug in Amsterdam waar zij terecht kwamen in de Vechtstraat 150. In 1940 verhuisden zij nogmaals, nu naar de Ruyschstraat 100 II in Amsterdam-Oost, wat tevens hun laatst bekende adres in Nederland zou blijken te worden.
In het voorjaar van 1942 werd Nathan van Coevorden opgeroepen voor tewerkstelling in één van de Joodse werkkampen in het Noorden van Nederland. Hij kwam toen terecht in het werkkamp Mantinge in Drenthe. Nog vóór de algehele liquidatie van alle Joodse werkkampen door de Duitsers, begin October 1942, werd Nathan ergens in de eerste helft van September 1942 vanuit Mantinge naar Westerbork gestuurd. Waarschijnlijk in het kader van de z.g. “gezinshereniging”, omdat Nathan’s vrouw Jeanette Porcelijn en de kinderen Albert en Rita zich al op 11 September 1942 in Westerbork moesten melden voor wat genoemd werd “werkverruiming in Duitsland”.
Op 14 September 1942 werd het “herenigde gezin” Van Coevorden op transport gesteld naar Auschwitz. Dit transport met in totaal 902 gedeporteerden, maakte een tussenstop bij het plaatsje Kozel, gelegen ±80 km westelijk van Auschwitz. Daar werden 120 jongens en mannen tussen 15 en 50 jaar gedwongen om de trein te verlaten, waarop zij als dwangarbeiders in de omliggende werkkampen in Opper Silezië tewerkgesteld werden.
Zij, die in de trein achterbleven, werden verder naar Auschwitz vervoerd om daar te worden vermoord. Dat was ook het lot van Nathan’s vrouw Jeannette van Coevorden-Porcelijn en de kinderen Albert en Rika; bij aankomst in Auschwitz op 17 September 1942 werden zij onmiddellijk in de gaskamers van Auschwitz-Birkenau vermoord.
Nathan van Coevorden, toen toch al 52 jaar oud, behoorde hoogst waarschijnlijk tóch tot de groep van 120 personen die in Kozel de trein moesten verlaten. Het is niet bekend waar hij terecht gekomen is, noch wanneer, waar en hoe hij om het leven is gekomen. Daarom hebben de Nederlandse autoriteiten na de oorlog vastgesteld – mede op basis van getuigenissen van overlevenden en andere informaties – dat Nathan van Coevorden na 28 Februari 1943 niet meer in leven kon zijn. Op grond daarvan kreeg de gemeente Amsterdam opdracht van het Ministerie van Justitie om een akte van overlijden op te maken voor Nathan van Coevorden, waarin is vastgesteld dat hij op 28 Februari 1943 in Midden Europa is overleden.
Bronnen o.a. het Stadsarchief Amsterdam, gezinskaarten Salomon Porcelijn en Nathan van Coevorden, archiefkaart Nathan van Coevorden; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Nathan van Coevorden, Jeannette van Coevorden-Porcelijn en van Albert en Rita van Coevorden; website joodsewerkkampen.nl; de wikipedia website jodentransporten vanuit Nederland.nl en de overlijdensakte nr. 110 van 25 September 1953 uit het A-register 101-folio 20 voor Nathan van Coevorden, opgemaakt te Amsterdam.