Salomon Rodrigues de Miranda weigerde op felle wijze, na een verzoek daartoe van Joodse Raad-voorzitter Asscher, om mee te werken aan het beëindigen van de Februaristaking.
In een brief van 11 juli 1942 bood hij aan de voor deportatie opgeroepen Joodse jongeren te helpen, ook om hun ouders gerust te stellen. Ook De Miranda dus, een intelligent en waakzaam man, doorzag op dat moment nog niet de bedoelingen van de nazi’s.
Op 18 juli 1942 werd hij gearresteerd en na een verblijf van drie maanden in de gevangenis, overgebracht naar kamp Amersfoort, waar hij werd vermoord.
Dr. J. Presser, Ondergang: de vervolging en verdelging van het Nederlandse Jodendom 1940-1945 I (Den Haag 1965) 435.
Verhaal