Frouke Knorringa

Op haar dertigste was ze gediplomeerd telegrafiste en vertrok ze na een kort verblijf in Groningen naar Amsterdam om op het telegraafkantoor aan de Nieuwe Zijdsvoorburgwal te werken. Ze ging in 1937 als telegrafiste 1^e klasse met pensioen, net voordat ze 50 werd. De reden daarvoor was haar zwakke gezondheid, en daarvoor naar het buitenland wilde. Ze verbleef een tijd in Nice en in het Zwitserse Merano, waar ze waarschijnlijk terecht kon voor een kuur. In april 1938 keerde ze terug naar Amsterdam. Op de dag voor de Duitse inval verliet ze haar huis in de Jodenbreestraat om opnieuw naar Nice te vertrekken. In de jaren dat ze in Amsterdam woonde en werkte was ze actief als atlete (bij de Joodse gymnastiek-en atletiekvereniging Attila) en lid van de vegetariërsbond. Op een kaart van het Rode Kruis staat als adres “G.Z.Z. sinds 18.5.1945 en werd als toelichting gegeven ‘opgedoken uit Frankrijk’ en ‘werkzaam in Nice’. Wat ze daar gedaan heeft en hoe ze het Frankrijk van Vichy heeft overleefd weten we niet, maar de kans dat ze in het neutrale Zwitserland arrestatie en deportatie heeft kunnen voorkomen is aannemelijk.De G.Z.Z. waar ze na de oorlog werkte lag in de Plantage Franschelaan 8. Haar persoonskaart doet verslag van vele reizen tussen Nederland en Frankrijk, waar ze uiteindelijk op 1 mei 1963 in het geliefde Menton op bijna 77-jarige leeftijd overleed. Haar laatste adres in Amsterdam was Hacquartstraat 25 bij Anna van Gijzel, een voormalige pensionhoudster. De beide vrouwen kenden elkaar omdat Frouke in 1937 al eens eerder kamers bij haar elders in de stad had gehuurd. De overlijdens-annonce in het Parool gaf abusievelijk 1868 op als haar geboortejaar.