op https://www.joodsmonumentzaanstreek.nl/roozendaal-alexander/ staat over zijn leven meer vermeld:
Hij was sinds 1920 KNO-arts in het Zaandamse Gemeenteziekenhuis. Hij werkte verder onder meer in het Portugees-Israëlitisch Ziekenhuis in Amsterdam en was lid van de Zaanse Specialistenvereniging. Ook was Roozendaal, volgens bovenstaande bron vice-voorzitter was van het ‘Nederlands Israëlitisch Armenbestuur en hij was docent bij ‘Joodse Artsencursussen’.
Hij weigerde, als ambtenaar van het Zaandamse Gemeenteziekenhuis, om in september 1940 de Ariërverklaring tekenen. Hetgeen natuurlijk ontslag betekende. Eind 1941 werd hij benoemd als voorzitter van de medische commissie van de Joodse Raad. Hij was voor de oorlog ook toezichthouder bij cursisten logopedie en foniatrie ‘met een onderbreking in de oorlogsjaren tot het allerlaatst heeft volgehouden’
In Kamp Westerbork, waar Roozendaal in september 1943 terecht kwam, was hij ook werkzaam als KNO-arts. Na de bevrijding van het kamp door de Canadezen verbleef hij nog tot 19 mei 1945 in het kamp.
Terug in Amsterdam werd hij in 1946 bestuurslid van het Joods Maatschappelijk Werk. Over zijn overlijden op 25 november 1948 meld bovenstaande bron dat "hoewel (...) Roozendaal’s gezondheid, vooral ten gevolge van het in de bezettingstijd ondervonden leed, sterk achteruitgegaan was, het bericht van zijn overlijden op 25 November [1948] toch nog onverwacht kwam."