Nico en Lodewijk Bonnewit zaten ondergedoken, maar werden na loslippigheid van een werkster opgepakt. Hun ouders Ben en Eva Bonnewit-Fresco waren elders ondergedoken, aan de Bloemendaalsestraatweg in Velsen bij de familie Jonker. Toen hun onderduikverlener van de arrestatie van de kinderen hoorde, ging hij naar Amsterdam om te proberen hen vrij te krijgen, maar op dat moment waren Lodewijk en Nico al overgebracht naar een kindertehuis in Den Haag. Een dag later probeerde dhr. Jonker hen van daaruit mee te krijgen, maar omdat ze op een lijst stonden en dus snel gemist zouden worden, durfde de leiding van het tehuis dat niet aan. Er werd een plan bedacht: de volgende dag zouden ze met de kinderen in een park gaan wandelen en dhr. Jonker moest hen dan maar ontvoeren. Hij ging akkoord, maar toen hij de volgende dag in Den Haag kwam bleek dat de kinderen net die ochtend vroeg al naar Westerbork waren overgebracht.
Eva Bonnewit-Fresco wilde zich vervolgens vrijwillig aangeven om op die manier bij haar kinderen in Westerbork te kunnen komen, maar haar onderduikverleners wisten haar dat uit het hoofd te praten.
De ouders overleefden de oorlog en zochten na de bevrijding nog jarenlang naar hun kinderen, maar tevergeefs. Beide jongens werden op 21 mei 1943 in Sobibor vermoord.
Bron: Velsen bezet en bevrijd, Guus Hartendorf.