Waarom een Digitaal Monument?
Volgens de joodse traditie ‘leeft iemand voort’ zolang er herinneringen aan hem of haar worden bewaard. Tijdens de Sjoa zijn tienduizenden joden uit Nederland omgebracht aan wie geen of slechts vage herinneringen bestaan. Kinderen die de oorlog overleefden, hebben vaak een gebrekkig of helemaal geen idee van het ouderlijk gezin, kleinkinderen weten niet wat voor mensen hun grootouders waren.
Dit was de inspiratie voor een digitaal monument voor de joodse gemeenschap in Nederland: een beeld te schetsen van de joodse gemeenschap, van de joodse gezinnen en van individuele personen aan de vooravond van de deportaties. Het digitale karakter van het Monument geeft de mogelijkheid om aanvullingen en verbeteringen te maken. Het Monument is dus niet af en zal over de jaren groeien met verhalen, foto’s en verwijzingen naar archieven, websites en literatuur.
Doelstelling
Het Monument heeft twee hoofddoelstellingen. De eerste is het levend houden van de herinnering aan alle joden in Nederland die de tijdens de Sjoa zijn omgekomen, de tweede is nabestaanden en overige belangstellenden in staat stellen meer te weten te komen over de slachtoffers van de Sjoa.
Daarnaast heeft het Monument enkele afgeleide doelen:
• Het aandragen van educatief materiaal voor verschillende typen onderwijs.
• Het bevorderen van het wetenschappelijk onderzoek naar de joodse gemeenschap in Nederland aan de vooravond van de deportaties.
• Het digitaliseren en daardoor conserveren van historische bronnen.
Wie zijn er opgenomen in het Monument?
Alle personen die tijdens de Duitse bezetting in Nederland als joden zijn vervolgd en die oorlog niet hebben overleefd worden opgenomen in het Monument. Daartoe behoren alle personen die in In Memoriam staan vermeld plus alle joden die binnen de grenzen van Nederland tussen 10 mei 1940 (de Duitse inval) en 8 mei 1945 (de dag van de Duitse capitulatie) zijn omgebracht of omgekomen, voor zover gegevens over hen konden worden gevonden. Deze omschrijving omvat ook degenen die tijdens de oorlog op natuurlijke wijze zijn gestorven.
Van degenen die de oorlog hebben overleefd, staan de naam en andere gegevens niet in het Monument vermeld. Gezinnen waarvan alle leden de oorlog hebben overleefd en alleenstaande overlevenden zijn in het geheel niet vermeld. Wanneer er binnen een gezin zowel slachtoffers als overlevenden waren, is het gezin wel in het Monument opgenomen. De overlevende leden van deze gezinnen worden anoniem aangeduid: als overlevend kind, echtgenoot, echtgenote of verwant. Niet vermelden geeft immers een verkeerde indruk van de samenstelling van het gezin. Overlevenden die in instellingen woonden (zoals een joods weeshuis) zijn niet opgenomen. Niet opgenomen zijn de joden die buiten de grenzen van Nederland werden vervolgd. Nederlands-Indië en andere gebiedsdelen van het Koninkrijk vallen vooralsnog buiten de doelstelling van het Monument.